Hedwig 'Peep' Peetermans Roots Essentials & Guilty Pleasures Stamineeke Webbekom (10-11-2022) reporter & photo credits: Freddie info club: Stamineeke info artist: Hedwig Peetermans © Rootsville 2022

Peep-Peep-Peep-Peeeeeep-Peep-Peep-Peep is niet het geluid van dit bruine café maar zou eventueel zo in morse kunnen klinken om aan te geven dat 'Hedwig Peetermans' op vrijdagavond op de affiche staat in 't Stamineeke' met zijn 'Roots Essentials & Guilty Pleasures'. Een show die Hedwig al ruime tijd doorheen België brengt en ook ook over de grenzen heen als in Nederland en Frankrijk. Vanavond komt ook zijn collega 'Pete' ons gezelschap houden om in eerste instantie het uiteraard ook te hebben over gitaren, gitaren, gitaren en versterkers. Het concert werd daardoor met een vol kwartier uitgesteld en dit zijn al hele grote verschillen naar Maaike's normen.

Allée dan om half negen, real time 08-15PM, kan Hedwig er aan, een alweer vol gelopen café, dan aan beginnen. Aan wat? wel aan zijn 'Roots Essentials & Guilty Pleasures' en het grasduinen in bekende maar ook minder bekende covers. Veelal op zijn concerten is het aspect sing-a-long van zeer groot belang te noemen, iets wat ook vanavond niet anders zal zijn.

Om te openen neemt Hedwig ons vanuit Webbekom mee richting Oklahoma en dit met John Moreland's 'Cleveland Country Blues'. Na 'If It Handn’t Been For Love' van Chris Stapleton schakelde Hedwig over op Bill Withers zijn million selling hit 'Aint No Sunshine' en klonken dan meteen ook de oohs en de aahs door het café.

Meteen al de vraag om de 'Stamineeke Country Singers' aan het werk te krijgen en daarvoor koos Hedwig het soulnummer 'That's How Strong My Love Is' uit van Otis Reding. Meteen al een moeilijke al waren er enkele bij die het niet deden voor de gezelligheid maar eerder onder invloed van 'Red Red Wine'. Als de 'Boss' vandaag de dag een soul album op de markt brengt dan mag deze 'Peep' dan ook wel verder gaan met Solomon Burke's zijn 'Cry To Me'. de niet-soul fanaten kennen het nummer wel uit de film 'Dirty Dancing'. De backing vocals van Pete, die waren uitstekend!

Als liefhebber van Tom Wiats komt Hedwig Peetermans ook bij mij op een goed blaadje te staan en zo krijgen we na 'It Rains On Me' ook nog 'Chocolate Jesus', we zijn tenslotte in aanloop naar Sinterklaas, dit helaas zonder zwarte piet. Of hoe ze onze Vlaamse cultuur naar de botten kunnen helpen als in one, two, three.

Bijna onherkenbaar was Hedwig versie van 'Too Much Love Will Kill You' van Queen, eentje waarbij de credits gaan naar Brian May samen met Frank Musker en Elizabeth Lamers en in 1992 als single werd uitgebracht. Van John Prine zaliger kregen we dan 'I Remember Everything'. Hedwig vroeg dan weerom de medewerking van het publiek voor zijn herwerkte versie van Abba hun 'Dancing Queen'. Allée Pete, meezingen. Als outswinger voor het eerste gedeelte kregen we nog Chris Stapleton's 'Turn The Lights Down Low'. Of er meteen moest worden verder gespeeld? daarover was de raad van bestuur het nog niet eens. Dan toch maar een kleine pauze nemen, eentje van de obligate pleasures dan.

Om deel 2 te beginnen diepte onze gast eentje van John Fogerty uit het archief en zo kregen we 'Long As I Can See The Ligh' uit dat legenarisch album 'Cosmo's Factury' uit 1970. Meteen iedereen terug mee. Het volgende ligt dan weer wat moeilijker met Leon Bridges zijn 'Beyond'. Ook niet evident is dan de R&B van Macy Gray's 'I Try'.

Als het album Cosmo's Factory' van CCR legendarisch is dan mag John Hiatt's album 'Bring The Family' wel iconisch worden genoemd. Hieruit brengt Hedwig Peetermans 'Alone in the Dark'. Even de keel dan weer smeren op Amy Winehouse versie van The Zutons hun 'Valerie'. Nog beter wordt het dan met 'I'm on Fire' van Bruce Springsteen waarna de 'Peep' dan weer overschakeld naar het moeilijkere genre met 'Good Time' van de Amerikaanse singer-songwriter Niko Moon.

Een ware love song mag ook niet ontbreken op een aangename avond als deze en zo krijgen we van de Amerikaans Indie formatie Bright Eyes 'First Day Of My Live'. Helaas is dit ook het einde van deze 'Roots Essentials & Guilty Pleasures' hier in 't Stamineeke maar een bisser kan en moet altijd. Op Elvis zijn 'Can't Help Falling In Love' wordt dan ook weerom deftig meegezongen. That's it Folks, evenwel zonder Elvis zijn welbekende quote, Thank You Very Much ;-)